Θα ξανάρθω και αύριο. Έρχομαι συχνά εδώ, ναι. Είσαι καινούριος εσύ, λογικό να μην το ξέρεις. Μου αρέσει αυτή η ξύλινη μπάρα. Έχω γράψει και κείμενο γι'αυτήν, βέβαια. Όχι, δε θα στο δώσω να το διαβάσεις. Δεν την ξέρεις ούτε εκείνην. Είχε καθίσει σε εκείνη τη γωνία. Ποιά μπάρα, ρε. Για εκείνη σου μιλώ. Που έκανε τη ξύλινη μπάρα να είναι η ξύλινη μπάρα. Τι σου λέω κι εγώ τώρα... Αλλά σίγουρα έχεις συνηθίσει να ακούς κάθε βράδυ ιστορίες.
-Βάλε μου ένα τελευταίο, για το δρόμο-
Όχι. Τη δική μου ιστορία δε θα την ακούσεις. Δε θα σε κουράσω.
Θες να τη μάθεις;
Να, ρώτα την ξύλινη μπάρα. Τι εννοείς πως να τη ρωτήσεις; Μπάρμαν δεν είσαι; Και δεν ξέρεις! Θα μάθεις.
Ψηλάφισέ τη.
Θα καταλάβεις τα πάντα.
Φεύγω. Καλή συνέχεια.
Θα έρθω αύριο.
Θα έρθω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου